Red Cliff (John Woo, 2009)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Red Cliff

Waar fans van Hitchcock vroeger wachtten op de korte cameo van de master of suspense in zijn eigen films, zo kijken fans van John Woo in zijn films uit naar de verschijning van de witte duif. Meestal wordt het dier decoratief en vermoedelijk om symbolische reden in beeld gebracht. De vogel zit overigens niet in al het werk van de regisseur uit Hong Kong. In bijvoorbeeld het uit 1979 stammende, gekostumeerde martial arts-vehikel Last Hurrah For Chivalry zit wel het van Woo bekende gebruik van slow motion tijdens actiescènes, maar is de duif nergens te bekennen.

In het vermakelijke historische spektakel Red Cliff (de voor de Westerse markt tot 158 minuten samengevoegde films Chi Bi uit 2008 en Chi Bi Xia: Jue Zhan Tian Xia uit 2009) speelt de witte duif ditmaal een korte maar belangrijke bijrol. De vogel wordt in het zwaar bewapende bastion Red Cliff uitgelaten, vliegt over de rivier, over de gigantische oorlogsvloot van de kwaadwillende generaal Cao Cao en landt achter de vijandige linies bij een spionne van de rebellerende coalitie zodat zij strategisch belangrijke informatie kan terugsturen.

Het is jammer dat de vlucht van de postduif zo overduidelijk in de computer is gefabriceerd. De bewegingen van de digitale duif zijn een beetje houterig, wat je een houtduif kunt vergeven, maar niet de anders zo sierlijk klapperende witte duif. In het repertoire van John Woo is de duif nog lang niet dood, maar hij kijkt wel een beetje raar uit zijn ogen.