Brozer (Mijke de Jong, 2014)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

19276

Brozer is een confronterende speelfilm die wordt aangetast door een meedogenloze ziekte en uit noodzaak verandert in een documentaire. Dat de vorm onevenwichtig is heeft alles te maken met het onderwerp. Kanker neemt de regie over en vreet de geplande vertelstructuur aan. Muis is niet langer meer Muis, maar actrice Leonoor Pauw die daadwerkelijk ongeneeslijk ziek is. Haar zussen Carlos, Ted en Lian verdwijnen uit het verhaal en worden bevriende actrices Adelheid Roosen, Marnie Blok en Lieneke le Roux. Hun personages proberen in de eerste helft nog krampachtig een creatieve vorm te vinden om de ziekte van hun zus/vriendin een plaats te geven in hun leven. Carlos gaat daarbij het verst en misschien wel te ver met haar vier doodskisten, al levert dat een mooi beeld op dat ook de filmposter siert.

Als de maskers worden afgezet en de film halverwege een ommekeer maakt blijft weinig ruimte over voor dichterlijke metaforen. De vier bevriende actrices ervaren de nietigheid van het menselijke bestaan tijdens een kort verblijf in het weidse Noorse landschap. Terug thuis slaat de harde realiteit genadeloos toe en maakt Brozer de ziekte niet mooier dan hij nooit is geweest. Voor romantisch sentiment zoals bijvoorbeeld in The Fault In Our Stars (Josh Boone, 2014) is geen plaats. Leonoor Pauw staat machteloos aan de rand van het leven en gaat zienderogen hard achteruit. De enige troost die de vriendinnen kunnen bieden is door net als de naaste familie aanwezig te zijn zodat de zieke zich niet helemaal alleen hoeft te voelen.

Het blijkt heel moeilijk om van een film over de gevreesde ziekte K kunst met een hoofdletter K te maken.De worsteling van de makers met het onderwerp is merkbaar en een van de belangrijke thema’s van het verhaal geworden. In een van de scènes verwijten de zussen/vriendinnen Carlos/Adelheid Roosen dat ze te vaak hardop denkend probeert te ontdekken wat ze bedoelt te zeggen. Ze adviseren haar het denkproces voor zich te houden en haar gedachten pas te delen als ze de juiste formulering heeft gevonden. De film kampt met hetzelfde dilemma, zeker in de eerste helft. Brozer is geen perfecte film maar wel een liefdevol gemaakt document over een waardig afscheid.

6/10

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *