In Na Putu belandt de relatie van het moderne, ongetrouwde Bosnisch paar Luna (Zrinka Cvitesic) en Amar (Leon Lucev) in een crisis, omdat Amar zich bekeert tot een orthodoxe splintergroepering binnen de islam. Hoe streng in de leer deze vertakking is, ondervindt Luna tijdens haar bezoek aan de afgezonderde commune. Het is op hun eiland net zo knus en gezellig als op het eiland van The Wicker Man.

Dat Luna en Amar onverenigbare karaktertrekken hebben, is duidelijk in de eerste tien minuten van de film. Zij vliegt als knappe stewardess vanuit Sarajevo de wereld rond, voorbeeldig en strak in het pak, met plezier in haar werk. Hij is op hetzelfde vliegveld aan de grond gebonden als ongeschoren, vreugdeloze verkeersleider met een drankprobleem. Het wekt geen verbazing dat de scheuren in hun relatie alsmaar groter worden en een breuk onvermijdelijk is. Toch heeft regisseuse Jasmila Zbanic anderhalf uur nodig om tot die onvermijdelijk conclusie te komen. Ze heeft zichtbaar moeite het conflict geloofwaardig te houden. Luna maakt zich namelijk vreemd laat zorgen over Amars gedrag. Hij schudt al enige tijd geen vrouwenhanden meer, blijft van alcohol en sigaretten af en verpest feestdagen door familieleden voor zondaars uit te maken. Ondanks deze luide signalen, begint Luna zich pas echt zorgen te maken als ze haar levenspartner op een dag naast het bed richting Mekka ziet buigen. Het is net alsof scènes tijdens de montage per ongeluk zijn verwisseld.

5/10