Het Grande Hotel ligt in het zand aan de kust van Mozambique begraven als het karkas van de Titanic. Je zou zweren dat het oude schip over de bodem via de poolzee naar Afrika is gekropen om daar in de zon zijn laatste adem uit te blazen. De camera draait in en om het vervallen gebouw zoals de onderzeeër van James Cameron rondom het scheepswrak vaart in Ghosts Of The Abyss (2003).

Het Grande Hotel werd gebouwd door de fascistische Portugese machthebbers toen die nog in de veronderstelling leefden dat er geen einde zou komen aan hun koloniale bewind. Slechts enkel jaren na de opening liepen de Portugezen tegen een ijsberg op in de vorm van vrijheidsstrijd. De ruïne van het ooit zo protserige gebouw werd een onorthodoxe woonflat, iets minder comfortabel dan Bijlmerflat Kraaiennest.

De documentaire verwijst zowel naar de historische Titanic (ook door middel van muziek die volgens de historie en de legende tijdens het ongeluk gespeeld werd) als naar de filmversie uit 1997. Een vader en zijn zoon spelen een potje kaarten, beschenen door het zonlicht dat spiekt tussen de spelonken van het verder duistere complex. In close-up blijkt het een kaartspel bestaand uit stills van een lachende Kate Winslet en Leonardo DiCaprio, net als de bewoners van Grande Hotel onwetend over hun lot.

7/10