Extremely Loud & Incredibly Close (Stephen Daldry, 2011)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

extremelyloud

De verfilming van Jonathan Safran Foers bestseller Extremely Loud & Incredibly Close doet de titel eer aan. Door toedoen van het immense bioscoopscherm is het leven van de elfjarige Oskar (Thomas Horn) in New York City ongelooflijk dichtbij en als je bovenop het doek zit, zit je ook extreem dicht bij de luide speakers.

Uitgeschreeuwd verdriet heeft in een boek een ander effect dan dezelfde uitbarsting in een film. Bovendien worden emoties in een geschreven tekst niet ondersteund door dramatische orkestakkoorden. In het boek wordt het verhaal verteld vanuit het perspectief van kleine Oskar. Hij verliest zijn vader (allemansvriend Tom Hanks) tijdens de aanslagen van 9/11, vindt een maand later in diens bezettingen een sleutel in een zakje met de naam Black en begint een expeditie dwars door de stad op zoek naar meneer of mevrouw Black en het slot waar de sleutel in past. De oplossing van het sleutelmysterie is voor hem de enige manier de dood van zijn vader te verwerken. Het jongetje zit tussen aspergersyndroom en autisme in en beschrijft zijn zoektocht daarom volgens een eigenzinnige logica en met emotionele afstand. Juist door die afstand grijpt het verhaal aan, zeker in de laatste pagina’s.

In de film wordt alle ontbrekende emotie zonder terughoudendheid uitvergroot. Niets verkeerd aan emoties, maar wel als ze worden opgeroepen door een door effectbejag gemotiveerde regisseur. Stephen Daldry weet precies op welke knoppen hij moet drukken om ons aan het huilen te krijgen. Een beetje mens heeft de neiging met huilende mensen mee te huilen en voordat je het weet zit de overvolle bioscoopzaal collectief te sniffen. Als de ontroerende ontknopingen zich aan het eind opeenstapelen, verstikt de kijker in tranen. Daldry speelt soms vals voor extra effect, bijvoorbeeld door af te wijken van Oskars perspectief en een scène in te lassen op het kantoor van zijn moeder (Sandra Bullock), alleen omdat zij goed uitzicht heeft op de brandende WTC-torens. Het oorspronkelijke verhaal is sterk genoeg zonder doortrapte filmmanipulaties.

5/10