Whiplash (Damien Chazelle, 2014)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Whiplash

In de prestatiemaatschappij is het eenzaam aan de top. Je moet hard werken om anderen uit te schakelen en als beste over te blijven. De eenzaamheid wordt in het openingsbeeld van Whiplash treffend verbeeld. De camera glijdt langzaam door een gang en nadert de kale ruimte waar conservatoriumstudent Andrew (Miles Teller) in zijn eentje oefent op zijn drumstel. De ruimte heeft geen ramen en geen meubilair. Het lijkt op een isoleercel. Andrew heeft geen tijd om zich te bekommeren om wat zich buiten deze ruimte afspeelt. Hij roffelt op de gestemde drumvellen en tikt ultrasnelle swingritmes op de ridebekken omdat hij de allerbeste drummer wil zijn en op het conservatorium op wil vallen bij de tirannieke jazzdocent en orkestleider Terence Fletcher (J. K. Simmons). Alles moet daarvoor wijken, ook een sociaal leven.

De buitenwereld bestaat voornamelijk uit de afstand die Andrew moet afleggen tussen zijn woning en het conservatorium of het podium waar het volgende optreden plaatsvindt. Hij heeft geen tijd om de actualiteiten bij te houden. Als hij zijn vader (Paul Reiser) bezoekt en met hem naar de film gaat, kiezen ze voor een repertory cinema, een bioscoop waar louter oude films worden vertoond zoals de Franse misdaadklassieker Rififi (Jules Dassin, 1955). De jonge drummer probeert halfslachtig een relatie aan te gaan met Nicole (Melissa Benoist), het meisje dat in de bioscoop popcorn verkoopt, maar het enige dat zij kan doen is een obstakel vormen in zijn weg naar succes. De laatste keer dat Andrew in de film met iemand in een café een drankje nuttigt is wanneer hij de gevreesde Fletcher tegen het lijf loopt. De twee kunnen niet zonder elkaar. De meest opwindende momenten in Whiplash spelen zich af tussen de geconcentreerde blikken van de leerling en de docent die hem opzweept tot bovenmenselijke prestaties. Daaromheen is het zwart.

whiplash2

Whiplash is een muzikale film, zeer knap gemonteerd in het ritme van een drumsolo. De straffe, gemillimeterde montage maakt de wereld van Andrew nog kleiner. Zijn bestaan wordt gereduceerd tot de afstand tussen de kop van de drumstok en de onderdelen van het drumstel. Vluchten aan deze begrensde ruimte kan niet meer, maar dat schijnt de drummer niet te deren.

9/10

One thought on “Whiplash (Damien Chazelle, 2014)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *