Watchmen (Zack Snyder, 2009)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

watchmen

Zelfs nadat een oude superheld in de openingsscène is geliquideerd, houden we in de stripverfilming Watchmen nog zes superhelden over, inclusief de zojuist vermoorde Edward Blake alias The Comedian (Jeffrey Dean Morgan). Met dank aan de uitvinder van de flashback. Regisseur Zack Snyder (de maker van het potsierlijke 300) voelde namelijk de behoefte om de achtergronden van alle helden toe te lichten. Alles zes. Dat had hij beter kunnen laten, want geen van de personages wordt er aantrekkelijker op.

De film is opgehangen aan een flinterdunne rode draad die op knappen staat door alle tot hoofdzaak opgewaardeerde bijzaken. Watchmen voelt aan als een film van 4 uur, maar dat kan ook 5 uur zijn. De zes helden houden huis in een fictief 1985, het jaar waarin Nixon nog steeds president is van de Verenigde Staten en de Koude Oorlog op een destructief hoogtepunt afstevent. Nixon wordt geholpen door Dr. Manhattan (Billy Crudup), een blauw licht weerschijnende naakte spierbundel met een imposant geslachtsdeel. In het echt heet hij Jon. Dr. Manhattan kan na een technisch ongelukje verleden, heden en toekomst tegelijk zien, zijn lichaam opblazen ter grootte van de Empire State Building, machines construeren en deconstrueren zonder ze aan te raken, zichzelf opsplitsen en zichzelf en anderen teleporteren tot zelfs buiten de dampkring. Dr. Manhattan (uiteraard vernoemd naar The Manhattan Project) kan met groot gemak de aarde redden, maar in plaats daarvan zit hij een potje te mokken op Mars.

De andere superhelden zijn minstens zulke beklagenswaardige sujetten: Rorschach (gespeeld met Batmanstem door Jackie Earle Haley, de pedofiel uit Little Children) is een norse vigilante met een bewegend Rorschachmasker over zijn kop en dezelfde dubieuze moraal als Charles Bronson; Adrian Veidt alias Ozymandias (Matthew Goode) heeft een Hitlercomplex met faraoneigingen; Dan Dreiber The Nite Owl (Patrick Wilson) en superheldin Silk Spectre II (Malin Akerman) breken voor hun plezier botten en verspillen bloed als surrogaat voor het voorspel. In een van de flashbacks schiet The Comedian een zwangere Vietnamese vrouw door het hoofd omdat ze hem wijst op zijn vaderschap en hij blijkbaar die verantwoordelijkheid niet aankan. The Comedian heeft vlak daarvoor samen met Dr. Manhattan namens de VS Vietnam platgewalst en zo de oorlog gewonnen.

Kan mij het allemaal wat schelen? Nee, het kan mij allemaal helemaal niets schelen. Met dit verklede zootje ongeregeld wil ik niet een veel te lange speelfilm opgescheept zitten. Zeker niet tijdens het slotgevecht in een piramide op Antarctica waar Ozymandia het nodig vindt om, voordat hij zijn tegenstanders definitief van zich af probeert te slaan, volledig uit de doeken te doen hoe het allemaal zo gekomen is. Het zijn uitlegmonologen als dikke appelstroop die pijnlijk aan de maagwand blijft kleven.

Watchmen is geschreven door een jonge, ongeïnspireerde riooljournalist met overgewicht en ongewassen haar die ketchup knoeit op zijn versleten smiley T-shirt. Mensen die, net als ik, tot aan de aftiteling zijn blijven zitten, weten dat dit een feit is. Overigens moet ik over het algemeen bij het zien van superhelden in hun apenpakjes denken aan carnaval. Ik ben niet zo van het carnaval. Zou Watchmen beter vallen bij Nederlandse bioscoopgangers van beneden de rivieren?