Una Mujer Fantástica (Sebastián Lelio, 2017)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Transseksueel Marina zien we in Una Mujer Fantástica voor het eerst als zangeres in een nachtclub. Aan het eind van de film zingt ze met orkest op het podium van een concertzaal. Tussen die twee momenten is ze definitief een ander mens geworden en heeft ze afscheid genomen van de man in haar leven. Die man is zowel haar veel oudere vriend Orlando als de man die ze zelf is geweest.

Una Mujer Fantástica begint bij Orlando (Francisco Reyes). De grijzende man rust uit in een sauna. Hij ligt bewegingsloos bij te komen en even lijkt het alsof hij is opgebaard. Het vertraagde beeld en de extreme kleuren geven de scène een onwerkelijke sfeer, alsof we ons in een magische tussenwereld bevinden. Niet veel later, na het vieren van de verjaardag van vriendin Marina (Daniela Vega) en een vrijpartij in het appartement dat hij sinds kort met haar deelt, zal Orlando daadwerkelijk overlijden. Marina staat er plotseling helemaal alleen voor tegenover een buitenwereld die haar transseksualiteit helemaal niet of slechts met grote moeite accepteert.

Una Mujer Fantástica is geen thriller, maar heeft wel de sfeer van een thriller. Marina wordt door Orlando’s familie en de autoriteiten behandeld alsof ze een misdaad heeft begaan. De maatschappij in het algemeen, en de Chileense in het bijzonder, heeft nog steeds moeite om mensen als Marina te accepteren en dat zal ze weten ook. Ze zal moeten vechten om te zijn wie ze is en om het recht op een gelijkwaardige behandeling. Een van de thrillerelementen is de geheimzinnige sleutel die Marina vindt tussen de spullen van Orlando en die haar uiteindelijk leidt naar een kluisje in de sauna waar het verhaal begon.

Una Mujer Fantástica (Daniela Vega & Francisco Reyes)

De film verplaatst zich meerdere keren buiten de werkelijkheid als een geest die buiten zijn lichaam treedt. Twee opvallende surrealistische momenten zijn de extreme tegenwind waarmee Marina wandelend op straat plotseling mee wordt geconfronteerd en de dans in de disco die overgaat in een gechoreografeerde collectieve dans. Actrice Daniela Vega doorbreekt meermaals de vierde muur door met intense blik recht in de camera te kijken. Ze ziet Orlando op onverwachte momenten terugkeren als een spookverschijning en als een herinnering die langzaam verdwijnt.

Orlando heeft vooral een symbolische functie in Una Mujer Fantástica. Hij zal ongetwijfeld vernoemd zijn naar het boek van Virginia Woolf uit 1928 en de verfilming van Sally Potter uit 1992 waarin het hoofdpersonage op magische wijze van sekse verandert. Francisco Reyes’ Orlando staat symbool voor de laatste fase in Marina’s transformatie van man naar vrouw. Daarom begint de film bij hem en niet bij het titelpersonage. Pas als het mannenlichaam voorgoed is verdwenen kan Marina volledig de vrouw zijn die ze altijd al is geweest. Daarom is het zo belangrijk dat ze de laatste persoon is die Orlando de crematieoven in ziet gaan.

9/10

One thought on “Una Mujer Fantástica (Sebastián Lelio, 2017)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *