Truman (Cesc Gay, 2015)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Truman 02

Truman is een bescheiden film over twee oude vrienden die elkaar na lange tijd weer ontmoeten. Waarschijnlijk is het de laatste keer dat ze elkaar spreken, want een van de twee is ernstig ziek. Het relaxte samenspel van hoofdrolspelers Javier Cámara en Ricardo Darín is de grote aantrekkingskracht van de film en de reden waarom Truman zoveel prijzen heeft gewonnen. Een bezoekje aan Amsterdam voorkomt dat de film halverwege in een impasse geraakt.

Spanjaard Tomás (Javier Cámara) woont met zijn gezin in Canada. Hij verlaat zijn besneeuwde woonplaats en neemt het vliegtuig naar zonovergoten Madrid om zijn beste vriend Julián (Ricardo Darín) enkele dagen te bezoeken. Julián, een Argentijnse acteur die al jaren in Spanje woont, heeft kanker zonder zicht op genezing. Beide mannen vinden het moeilijk om over de situatie te praten, vooral omdat ze het oneens zijn over Juliáns beslissing om zich niet meer te laten behandelen. De acteur maakt zich meer zorgen over de toekomst van zijn trouwe hond Truman.

Truman (Javier Cámara en Ricardo Darín op de Prinsengracht)

Truman (Javier Cámara en Ricardo Darín op de Prinsengracht)

Regisseur Cesc Gay heeft besloten dat bij het ernstige thema van de film geen opzichtige cinematografie past. Truman is visueel dan ook erg behoudend. Gay concentreert zich volledig op het acteerwerk van de ervaren acteurs. Javier Cámara (onder meer bekend van Hable Con Ella uit 2002) en Ricardo Darín (hoofdrolspeler in El Secreto De Sus Ojos uit 2009) laten theatrale gebaren en emotionele uitbarstingen achterwege en houden zo op gepaste wijze een film over een groot onderwerp heel klein. Ze voorkomen daarmee dat Truman een sentimentele draak wordt.

De voorzichtige benadering heeft ook nadelen. De twee vrienden hebben meningsverschillen, maar van een echt conflict is geen sprake. Het ongemak dat hoort bij het praten over de ernstige ziekte komt pas tot leven wanneer Julián oude vrienden en collega’s tegenkomt. Tomás wordt op zulke momenten tot getuige gedegradeerd.

Als Truman halverwege dreigt in te zakken geeft Cesc Gay het verhaal een nieuwe impuls door Julián en Tomás naar Amsterdam te laten vliegen voor een verrassingsbezoek aan Juliáns studerende zoon Nico (Oriol Pla). De Nederlandse scènes spelen zich onder meer af op de hoek Prinsengracht/Utrechtsestraat en aan de Grimburgwal. De Amsterdamse episode leert ons dat er in café L’Affiche aan de Jacob van Lennepstraat een sigaret mag worden opgestoken zonder dat het personeel ingrijpt.

Truman (Oriol Pla en Ricardo Darín in café)

Truman (Oriol Pla en Ricardo Darín in café L’Affiche)

Terug in Madrid stelt de film het onvermijdelijke laatste afscheid – en de weinig verrassende nieuwe bestemming voor hond Truman – nog enige tijd uit met een zijplot waarmee slechts tijd wordt gerekt. Dat gaat ten koste van de emotionele uitwerking die het bezoek aan Amsterdam uiteindelijk de moeite waard maakte.

6/10

2 thoughts on “Truman (Cesc Gay, 2015)

  1. Ik vond hem oké, maar ook niet meer dan dat. Ik had het idee dat er net iets meer in zat dan ze nu hebben laten zien. Meer op de emotie inspelen. Daarnaast vond ik het bezoek aan Amsterdam een beetje raar en bijna onnodig. Het enige dat ik mij kan bedenken is dat al de mensen waar hij om geeft, ver van hem af wonen. Maar waarom dan Amsterdam en niet gewoon Barcelona of zo? Ook vond ik sommige scenes een beetje onsamenhangend en onnodig. Al met al toch nog een oké film door de subtiele humor en, zoals jij ook al aangeeft, de vriendschap die op verschillende manier wordt belicht. Ik sluit mij aan bij jouw cijfer!

  2. Barcelona zou inderdaad een goed alternatief zijn geweest. Tomás moet nu wel heel diep in de buidel tasten voor het uitstapje. Hij geeft met veel gemak opvallend veel geld uit in de film. Als Tomás zo rijk is, waarom woont hij in Canada dan zo relatief bescheiden?

    Het bezoek aan Amsterdam was voor mij extra afleidend omdat ik onvermijdelijk locaties probeerde te herkennen. De woonboot waar Juliáns zoon verblijft staat in het zicht van de sigarenboer waar ik na een bezoekje aan platenzaak Concerto op woensdag wel eens een NRC haal. De laatste Amsterdamse scène is waar ik geregeld mijn fiets neerzette in de buurt van mijn oude werk. Ik ben er nog niet achter gekomen welk interieur is gebruikt voor de universiteit.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *