Het boek Tess Of The D’Urbervilles (1891) van Thomas Hardy heb ik nooit gelezen en voor de filmversie Tess (1979) van Roman Polanski heb ik nog steeds geen tijd genomen. Wat ik wel weet is dat Trishna een zeer vrije bewerking is van het originele verhaal, het Britse Wessex is verruild voor Rajasthan en Bombay, en de twee mannelijke hoofdpersonages zijn opgegaan in één acteur.

[spoilers!]  Tess heet Trishna (Freida Pinto) en is de oudste dochter van een arm gezin. Door een ongeluk is haar vader zijn broodwinning kwijt. Ze ontmoet een rijke Indiase Brit (Riz Ahmed) die haar aan een baan helpt en haar in de grote stad voorstelt aan zijn welgestelde familie en vrienden. Onder die vrienden bevinden zich beroemde acteurs uit Bollywood. Als de intieme relatie tussen Trishna en haar vriend op geforceerde wijze tot een abrupt einde komt, ligt voor de knappe jonge vrouw een onafhankelijk bestaan als filmster in het verschiet. Ze hoeft geen vogeltje in een kooitje te zijn, zoals de film veel te letterlijk laat zien (zie foto).

Trishna heeft danstalent, kent een casting director en heeft al een keer tijdens filmopnamen de studiovloer onder haar voeten mogen voelen. Het enige dat ze hoeft te doen, is ‘ja’ zeggen tegen de mogelijke nieuwe wending in haar leven. Maar nee, ze zegt ‘nee’ en roept daarmee geheel vrijwillig een dramatisch einde over zichzelf af. En omdat het verhaal geen reden geeft voor haar weigering, is de kastijding in de laatste fase van de film een zinloze zelfkastijding die niet ontroert, maar frustreert.

4/10