The Men Who Stare At Goats (Grant Heslov, 2009)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

stareatgoats

De casting van The Men Who Stare At Goats is even voorspelbaar als logisch. Jeff Bridges is opnieuw The Big Lebowski, ditmaal de lange hippieharen tot staarten gedraaid onder een militaire muts. George Clooney is de verknipte versie van soldaat Archie Gates uit Three Kings. Opnieuw voert hij een privé-missie uit tegen de achtergrond van een oorlog in het Midden Oosten. In de geëngageerde komedie van regisseur David O. Russell uit 1999 was dat de eerste Golfoorlog onder leiding van George Bush sr. en in TMWSAG de vervolgeditie onder het bewind van Bush junior.

Bridges en Clooney zijn soldaten van de New Earth Army, getraind in parapsychologische oorlogsvoering. Rekruten van deze geheime legereenheid zijn op z’n zachtst gezegd prettig gestoord en geloven in het gunstigste geval dat het monster van Loch Ness de geestverschijning is van een dinosaurus. Ze noemen zichzelf Jedi, naar de oeroude ridderorde uit Star Wars. Geen wonder dat Ewan ‘Obi One Kenobi’ McGregor de journalist speelt die op zoek is naar sterke verhalen in oorlogsgebied. Hij treft Clooney aan op het terras van zijn hotel in Koeweit en laat zich door deze malloot meeslepen in een onzeker woestijnavontuur.

TMWSAG is gebaseerd op een onwaarschijnlijk klinkend verslag van journalist Jon Ronson (ooit toetsenist in de band van Frank Sidebottom). Zijn belevenissen worden in de filmversie afgewisseld met flashbacks over het ontstaan en de ontwikkeling van de New Earth Army. De filmmakers hebben veel lol in het tonen van de vermeende wonderlijke gaven van NEA-soldaten. McGregor noteert de anekdotes zonder kritische noten te plaatsen, maar de kijker ziet Clooney’s fratsen in het zand met scepsis aan en weet wel beter. De keuze is eenvoudig: of je wentelt je met veel genoegen in de meervoudige onbetrouwbare perspectieven of je haalt onverschillig je schouders op.