Regisseur Sean Baker maakte in 2015 indruk met een speelfilm die volledig was opgenomen met een mobiele telefoon. Tangerine ging ondanks de lovende kritieken indertijd aan de Nederlandse filmhuizen voorbij, wat misschien te maken had met het ontbreken van bekende acteurs. De bekendste naam in Bakers doorbraakfilm The Florida Project is Willem Dafoe. De acteur wordt bijna van het doek gespeeld door een zesjarige deugniet in een film waarin humor op geslaagde wijze aan sociale bewogenheid wordt gekoppeld.

In de schaduw van Disney World, Florida staan goedkope hotels en motels met kamers die voor $38 per avond worden verhuurd aan outcasts en kansarme eenoudergezinnen. Een paar honderd meter verderop ligt een landingsbaan waar helikopters af en aan vliegen. Per ongeluk melden toeristen zich wel eens bij de motelbalie, zoals het pasgetrouwde stel dat tot hun schrik bemerkt dat Magic Castle meer lijkt op een zigeunerkamp dan op het sprookjesparadijs waar ze hun huwelijksreis willen doorbrengen. Ze vluchten direct weg met dezelfde taxi die hen hiernaartoe heeft gebracht. Magic Castle is niet bestemd voor vermaak; mensen bivakkeren er uit pure armoede.

Fantasiewereld
Architecten en decorateurs hebben geprobeerd om de buitenwijk te laten lijken op een sprookjespark, maar het enige dat hun bouwsels uitstralen is troosteloosheid. Dit is geen fantasiewereld als toevluchtsoord, maar de rand van de wereld waar de minderbedeelden van de samenleving elk moment met hun kroost vanaf kunnen kieperen. Dit is een van de afvoerputjes van de Verenigde Staten. Alleen vrijwilligers van een kerkorganisatie, die regelmatig voedselpakketten uitdelen, laten hun medeleven blijken.

The Florida Project (Brooklynn Prince & Bria Vinaite)

Moonee
De eerste personages die we in The Florida Project ontmoeten zijn kinderen. We beleven de wereld vanuit hun perspectief en dus vanaf een lagere camerapositie. Moonee (Brooklynn Prince) speelt de hele zomer met leeftijdgenootjes rondom het motel. Moeder Halley (Bria Vinaite) heeft weinig tijd voor de opvoeding want er moet elke week geld op tafel komen om het verblijf in het motel te betalen. Als ze wel eens met Moonee gaat wandelen, doet ze dat voornamelijk uit tactische overwegingen, want de aanwezigheid van het meisje heeft een positief effect op de illegale verkoop van parfums die moeder bij een groothandel heeft gehaald. Halley is niet bepaald een rolmodel voor haar dochtertje.

Kattenkwaad
Een groot deel van de film zijn we getuige van de streken die Moonee uithaalt. Er kan veel gelachen worden om haar brutale gedrag. Wat betreft humor is de invloed goed merkbaar van de serie korte films Our Gang van comedyproducer Hal Roach. De camera houdt van Moonee en de liefde is wederzijds. De kinderen hebben door gebrek aan ouderlijk toezicht alle tijd om kattenkwaad uit te halen. We volgen hun dagelijkse avonturen zonder dat een plot dat zich aan de kijker opdringt. Een tijdlang heeft The Florida Project dezelfde speelsheid als de kinderen en zou je bijna vergeten dat er elk moment iets kan gebeuren waardoor Moonee op heftige wijze met haar neus op de realiteit van haar weinig rooskleurige bestaan wordt gedrukt.

The Florida Project (Willem Dafoe)

Wakend oog
Huismeester Bobby (Willem Dafoe) komt zich regelmatig bij Halley beklagen over haar ondeugende dochtertje en tegelijk vragen of de moeder eindelijk kan voldoen aan de achterstallige huur. Hij kan het echter niet over zijn hart verkrijgen om moeder en kind uit de motelkamer te verwijderen. Bobby gedraagt zich meer als een buurtwerker dan een motelmanager. Hij is het wakende oog, met en zonder gebruikmaking van de bewakingscamera’s. Er vindt een omslag in de film plaats wanneer Bobby op een ladder de afbladderende gevel staat te verven en wordt afgeleid door een onbekende man die zich verderop verdacht ophoudt bij de spelende kinderen. Als Bobby niet zo opmerkzaam was geweest zou de film vanaf deze scène een hele nare wending hebben genomen. Ondanks de goede afloop is de kijker zich nu meer dan ooit bewust van de vele gevaren waarmee het motel is omringd, zoals de waterplas bij de trap waar de kinderen over uit kunnen glijden en het drukke verkeer op de snelweg om de hoek. Bobby zal niet altijd in de gelegenheid zijn om de rol van reddende engel op zich te nemen.

Façade
Empathische regisseur Sean Baker filmt met geduld en zonder een oordeel te vellen over zijn personages. Hij haalt het beste uit een cast die voornamelijk bestaat uit mensen zonder filmervaring. De ongeremde Brooklynn Prince is ontwapenend. Debutant Bria Vinaite levensecht als falende moeder. Ze houden zich probleemloos staande tegenover routinier Defoe. De camera observeert op een documentaire manier en waart rond in een wereld die vanwege de bontgekleurde supermarkten, fastfoodketens en ijstenten een onwerkelijke indruk maakt. Als je niet beter zou weten zou je denken dat Moonee in een sprookje leeft. Het meisje is te jong om achter de façade te kunnen kijken.

Het purper, oranje, geel en groen doen zeer aan de ogen. De felle kleuren trekken als gif door in de kleding van de motelbewoners en het geverfde haar van moeder Halley. Alle kleuren van de regenboog komen voorbij en de regenboog zelf mag ook even een bijrol spelen. De kist met goudstukken is ver te zoeken.

9/10