Het merendeel van de moderne Japanse komedies is te omschrijven met de Engelse term quirky. De bonte personages zijn het meest quirky. Het hoofdpersonage is vaak de normaalste van allemaal. Hij (of zij) laat zich omringen door figuren waarvan je vanaf een paar honderd meter al kunt zien dat ze het leven naast de geëffende paden bewandelen. Zo ook in Instant Swamp. Continue reading →