Na Hong-jin, regisseur van The Chaser (2008), gaat in opvolger The Yellow Sea in de extra versnelling. De actiethriller had net zo goed The Chaser II kunnen heten. Iedereen rent achter elkaar aan, maar vooral achter de uit het Chinese achterland afkomstige Koreaanse taxichauffeur Ku-Nam (Ha Jung-woo). Continue reading
Hoe houd je een film van begin tot eind boeiend wanneer het verhaal zich afspeelt binnen een beperkte ruimte? Een extreem recent geslaagd voorbeeld is Buried (Rodrigo Cortés, 2010) waarin de camera nooit buiten een grafkist komt en 95 minuten lang gericht staat op de levend begraven Ryan Reynolds. De beperkte ruimte in Enemy At The Dead End is een ziekenhuiskamer bevolkt door twee gezworen vijanden. Continue reading
Uit Zuid-Korea komen de laatste jaren veel interessante genrefilms. Bedevilled is een van de minder geslaagde varianten. Continue reading
De films van Bong Joon-Ho gaan over mensen die uit alle macht proberen iets te bereiken, maar ondanks hun inzet op den duur tekortschieten. Zelfs als ze op punten hebben gewonnen, blijven de personages zitten met een mentale kater. Zo ook de moeder in Mother. Continue reading
Sommige ideeën hangen op hetzelfde moment in de lucht. Toen Christopher Nolan bezig was met Memento, draaide Chang-dong Lee (o.a. Oasis en Secret Sunshine) zijn tweede speelfilm Peppermint Candy, eveneens een verhaal dat achterstevoren wordt verteld. Continue reading
De pas afgestudeerde jongeling Hyuk-Jin (Sam-dong Song) treurt aan het begin van Daytime Drinking om een verbroken relatie en bedrinkt zich in zijn woonplaats Seoul samen met drie vrienden. Zij opperen de volgende dag spontaan af te reizen naar festiviteiten in een ver weg gelegen plaatsje. De volgende dag blijkt Hyuk-Jin de enige te zijn die daadwerkelijk de bus heeft gepakt. Nu staat hij moederziel alleen op een vreemd en afgelegen busstation ver van de grote stad. Continue reading
Jun-oh (Jeong-min Hwang) is met afstand de domste verzekeringsagent in de mondiale filmgeschiedenis. Waarom deze man ooit door een verzekeringsbedrijf als medewerker is aangenomen, is het grootste raadsel van het Koreaanse Black House. Voor het overige blijft in deze spannend bedoelde, duistere thriller weinig te raden over, behalve voor de domme verzekeringsagent. Continue reading
One Flew Over The Cyborg’s Nest zou een betere titel zijn geweest voor I’m A Cyborg, But That’s OK. Na zijn wraaktrilogie had de Koreaanse regisseur Chan-wook Park (bekend van Oldboy en Sympathy For Lady Vengeance) zin in een luchtige, komisch bedoelde, romantische fantasie over een schizofrene jonge vrouw in een psychiatrische instelling. Continue reading
Take Care Of My Cat zou een vervolg kunnen zijn op Linda Linda Linda. Zowel vanwege het verhaal als vanwege de aanwezigheid van Doona Bae. In de Japanse productie Linda Linda Linda is de actrice een Koreaanse leerling die binnen een paar dagen met haar schoolmeidenband een optreden moet voorbereiden voor een popfestival waarmee de feestweek op haar Japanse high school wordt afgesloten. In de Koreaanse film Take Care Of My Cat heeft het beschermde schoolleven plaatsgemaakt voor het onzekere bestaan in een economie die niet altijd even bloeiend is. De oude schoolvriendinnen moeten zien te overleven in onzekere tijden, wat ongunstige gevolgen heeft voor hun vriendschap. Continue reading
