07/14/19

10 jaar Cineville – deel 2: de pauze in 35 rhums

Facebooktwitterpinterestlinkedin

De filmpauze is een slechte gewoonte waar je tegenwoordig alleen buiten de Randstad ongevraagd mee geconfronteerd wordt. In het jaar dat Cineville werd geïntroduceerd was er in Amsterdam nog één bioscoop waar de pauze voor oponthoud kon zorgen. Meestal meed ik die plek door naar een andere aanbieder te gaan, behalve toen 35 rhums van Claire Denis in première ging en er geen andere keuze was.

Continue reading
08/8/18

Mektoub, My Love: Canto Uno (Abdellatif Kechiche, 2017)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

De trailer van Mektoub, My Love: Canto Uno ziet eruit alsof hij gemonteerd is door een reclamebureau in opdracht van een reisorganisatie. Het voorproefje belooft zee, zomerzon, strandjolijt, avondvertier en mooie, sportief ogende jonge mensen in badkleding. En dat allemaal begeleid door een vette discobeat van Sylvester. Heeft de film Mektoub meer te bieden dan deze oppervlakkigheid? Continue reading

02/11/18

M (Sara Forestier, 2017)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

De letter M zal in de filmgeschiedenis altijd geassocieerd worden met de klassieke eerste geluidsfilm van Fritz Lang uit 1931 en in iets mindere mate met de Amerikaans remake van Joseph Losey. Actrice Sara Forestier moet helemaal achter in de rij aansluiten met haar regiedebuut M over stotteraar Lila. Het spraakgebrek is niet de hoofdreden waarom M moeite heeft om vooruit te komen. Continue reading

11/22/17

Happy End (Michael Haneke, 2017)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Het gaat te ver om de nieuwste film van Michael Haneke een komedie te noemen, maar er werd vorige week vrijdag in Rialto zowaar een paar keer hardop gelachen. Happy End is een afstandelijke satire over de trage ondergang van de bourgeois familie Laurent in Calais. Het eerste teken van verval is de wand die instort op een bouwterrein van het familiebedrijf. Continue reading

08/9/17

Des Nouvelles De La Planète Mars (Dominik Moll, 2016)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

De Franse regisseur Dominik Moll maakt sinds zijn debuut uit 1994 ongeveer elke vijf jaar een nieuwe speelfilm. Moll is een specialist in het opwekken van een ongemakkelijk gevoel, wat hem ook is gelukt met zijn nieuwste komedie Des Nouvelles De La Planète Mars. De film is aan de Nederlandse bioscopen voorbijgegaan, maar dankzij VOD-distributeur Walk This Way deze zomer wel thuis vanaf de bank te bekijken. Continue reading