Tag Archives: Chinese cinema

02/10/19

IFFR: Long Day’s Journey Into Night (Bi Gan, 2018)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Long Day’s Journey Into Night ging mei 2018 in première tijdens het festival in Cannes en werd daar bejubeld door de filmpers. Na een lange reis langs meerdere internationale filmfestivals was in februari 2019 International Film Festival Rotterdam aan de beurt en had het Nederlandse publiek een unieke kans om de film van Chinese regisseur Bi Gan op een groot doek te zien. Long Day’s Journey Into Night dankt zijn reputatie onder meer aan een imponerende droomscène in 3D.

Continue reading →
07/14/13

Here, Then (Mao Mao, 2012)

Facebooktwitterpinterestlinkedinherethen

Debuterend regisseur Mao Mao durft risico’s te nemen. Hij laat zich niet leiden door narratieve wetten en stelt de kijker in de gelegenheid zelf grotendeels invulling te geven aan het verhaal. In de eerste helft van Here, Then hangen doelloze jongeren rond in een gat ergens in een van de Chinese kustprovincies. Ze hebben letterlijk en figuurlijk niets om naar uit te kijken. Continue reading →

06/9/12

The Valiant Ones (Zhong Lie Tu) (King Hu, 1975)

Facebooktwitterpinterestlinkedinvaliantones

Filmmuseum Wien is gevestigd in een monumentaal pand in het toeristische stadscentrum, om de hoek bij de Opera naast museum Albertina. In de enige aanwezige filmzaal draaien meestal twee films per dag. Tijdens mijn verblijf in Wenen vorige week werden afwisselend twee retrospectieven vertoond, van de Franse regisseur Olivier Assayas en de Chinese regisseur King Hu (1931-1997). Na een lange dag banjeren door de stad klonk Hu, vernieuwer van de martial arts films en maker van onder meer de klassiekers Come Drink With Me (1966) en A Touch Of Zen (1971), het meest aantrekkelijk. Continue reading →

01/11/12

Winter Vacation (Li Hongqi, 2010)

Facebooktwitterpinterestlinkedinwinter_vacation

In de NRC werd vorige maand terecht opgemerkt dat de verveling van de personages in Winter Vacation ook onze verveling dreigt te worden. De Chinese scholieren vervelen zich te pletter tijdens hun winterse vakantie. Het is te koud om te spelen en eenmaal buitenshuis lopen de jongens kans van hun zakgeld beroofd te worden door een oudere buurtgenoot die net even sterker is. Een eigenwijze kleuter ziet thuis vanaf de bank hoe opa zijn dagen slijt met geklaag en televisie. Het jochie weet zeker wat hij later wil worden: een wees, want dan heb je in ieder geval geen last van je familie. Continue reading →