Sciencefiction in november 2009: The Time Traveler’s Wife & 2012

Facebooktwitterpinterestlinkedin
The Time Traveler's Wife

The Time Traveler’s Wife

Tweemaal science fiction binnen een week. Het kan niet op.

Voor aspirant-tijdreizigers is er The Time Traveler’s Wife, een romantisch sciencefictiondrama, waarschijnlijk vooral bedoeld voor een vrouwelijk publiek, maar generaliserend gesproken houden die volgens mij merendeels niet zo van SF. Mannelijke bioscoopbezoekers ergeren zich ondertussen vanaf de openingsscène aan het feit dat tijdreiziger Henry (een ingetogen Eric Bana) zijn moeder niet van een verkeersdood kan redden, maar wel op geplande momenten in het verleden kan verschijnen om ervoor te zorgen dat zijn toekomstige vrouw in de toekomst met hem zal trouwen. Het is maar net waar je je prioriteiten legt.

Doemdenkers kunnen ondertussen hun lol op bij 2012, het jaar dat de aarde vergaat. De Duitse regisseur Roland Emmerich is na Independence Day (1996), Godzilla (1998) en The Day After Tomorrow (2004) weer lekker destructief bezig. De instortende steden, uit de grond opspringende supervulkanen en megatsunami’s zijn indrukwekkend door de computer verbeeld. De grote zaal van Tuschinksi bibberde merkbaar mee. Het gevoel wordt in de film echter nooit aangesproken, want wat valt er aan het einde van de rit nu eigenlijk te juichen? Er vallen miljarden doden, maar (paukenroffel, hoorngeschal) John Cusack weet – tegen alle verwachtingen in – zijn hoofd boven water te houden. Hoezee!

De acteur die de Rus Yuri Karpov speelt is overigens een Kroaat: Zlatko Buric, de enige acteur die in alle drie de delen van Pusher is te zien in de rol van Milo, met een hoofdrol in het ijskoude deel III.