De trailer van Mektoub, My Love: Canto Uno ziet eruit alsof hij gemonteerd is door een reclamebureau in opdracht van een reisorganisatie. Het voorproefje belooft zee, zomerzon, strandjolijt, avondvertier en mooie, sportief ogende jonge mensen in badkleding. En dat allemaal begeleid door een vette discobeat van Sylvester. Heeft de film Mektoub meer te bieden dan deze oppervlakkigheid?

Hoofdpersonage Amin (Shaïn Boumedine) is in Mektoub, My Love: Canto Uno meer een observator dan een deelnemer. We kunnen zijn observerende rol vroeg vaststellen wanneer Amin na langdurige afwezigheid terugkeert in de Franse kustplaats Sète waar hij is opgegroeid. De jonge man arriveert aan het begin van de film bij het huis van jeugdvriendin Ophélie (Ophélie Bau) en wordt aangetrokken door gehijg en gekreun achter het slaapkamerraam. Teleurgesteld bespiedt Amin hoe Ophélie gepassioneerd met zijn oude vriend Toni (Salim Kechiouche) tussen de lakens actief is. De camera neemt opvallend veel tijd om voornamelijk het ontblote lichaam van actrice Ophélie Bau van nabij te filmen.

Mektoub, My Love: Canto Uno (Salim Kechiouche & Ophélie Bau)

Ook in de volgende scène, aan het strand samen met Toni, kijkt Amin voornamelijk toe en laat hij het initiatief aan anderen over. Toni spreekt de toeristen Charlotte (Alexia Chardard) en Céline (Lou Luttiau) uit Nice aan en Amin mag getuige zijn hoe zijn vriend dankzij een vlotte babbel binnen tien minuten met Charlotte in de branding staat te zoenen. Amin maakt geen avances, met als gevolg dat Céline ’s avonds zich zonder aarzeling laat inpalmen door een van zijn vele neven. Het kan Amin weinig schelen, want hij is alleen maar in Ophélie geïnteresseerd. Iedereen weet dat zij eigenlijk trouwplannen heeft met een vaak afwezige zeeman en al jaren met Toni vreemdgaat. Voor Amin is in haar drukke liefdesleven geen plaats.

De camera wordt geleid door de voyeuristische blik van Amin. Een kleine drie uur lang kijken we met hem naar de vakantievreugde aan het strand, in de horecagelegenheden van zijn Tunesische familie en in de plaatselijke nachtclub. Van dichtbij maken we mee hoe jongvolwassen jongens en meisjes elkaar in het openbaar aantrekken en afstoten. In real time wordt de basis gelegd voor one night stands en kortstondige zomerliefdes. De onbekende acteurs spelen zo levensecht dat het lijkt alsof we naar een documentaire kijken. Het zou me niet verbazen als regisseur Abdellatif Kechiche echte alcoholistische drankjes op de filmlocaties heeft uitgedeeld en weinig meer hoefde te doen om de collectieve dronkenschap zo natuurgetrouw mogelijk vast te leggen.

Amin is het jongere alter ego van Abdellatif Kechiche. Ik vraag me af of Kechiche zichzelf met opzet als het saaiste personage in de film heeft afgebeeld. Amin is een brave Adonis die niets verkeerd kan doen, behalve vallen voor het verkeerde meisje. De regisseur introduceert zijn jonge versie bijna als een godheid. Amin komt de film binnenrijden omgeven door intens zonlicht. Hij voelt zich verheven boven het provinciale gepeupel sinds hij het grotestadsleven heeft geproefd tijdens zijn studie in Parijs. Elke mogelijke misstap van Amin is uit de film geknipt. Volgens de geruchten van de andere personages is hij na een nachtje stappen met een Russisch model richting haar hotel vertrokken, maar deze hele episode blijft buiten beeld. Van het model vangen we de volgende feestnacht slechts glimpen op tijdens de langdurige scène in een discotheek waar de camera ongeremd verlustigd is gefocust op vrouwenlichamen.

Mektoub, My Love: Canto Uno (Shaïn Boumedine)

De brave Amin bewaart afstand tussen hem en de wereld door een camera tevoorschijn te halen. Hij fotografeert onder meer uitgebreid een barend schaap in de stal van de boerderij waar Ophélie haar hele leven heeft gewoond. Op dat moment is Mektoub, My Love: Canto Uno een pure natuurfilm, maar misschien geldt die omschrijving wel voor de gehele film. Het is ook mogelijk dat Kechiche met de schapen refereert aan de beruchte uitspraak van Alfred Hitchcock over acteurs: actors are cattle.

6/10