Louise Wimmer (Cyril Mennegun, 2011)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

louisewimmer

Française Louise Wimmer – vijftiger, gescheiden en zonder dak boven haar hoofd – doet dagelijks meerdere schoonmaakklusjes, maar heeft daarmee onvoldoende inkomen voor het aflossen van haar vele schulden. Door bureaucratische rompslomp wordt ze zo langdurig aan het lijntje gehouden dat ze gestopt is met het zeggen van dankjewel. Op het strakke magere gezicht van de perfect gecaste Corinne Masier is geen plaats voor een bevrijdende glimlach.

De openingsbeelden lijken door Louise’s betraande ogen gefilmd. Ze kan geen kant meer op. Haar benarde positie wordt eenvoudig verbeeld als ze voor de zoveelste nacht wakker wordt op de achterbank van haar auto en ze de autodeuren niet kan openen, omdat aan beide kanten automobilisten hun wagens te dicht tegen de hare hebben geparkeerd. Haar enige ontsnapping is via de achterdeur. Louise’s situatie is zo uitzichtloos dat een happy end niet voor haar is weggelegd. Een optimistisch slot zou zelfs ongepast zou zijn.

6/10