Landscape (Sergei Loznitsa, 2003)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

landscape1

De bewoners van de Russische plaats Okulovka overleven op een dieet van bier, wodka en vliegende ratten. Hun dagen zijn gevuld met geklaag over een leven dat in steeds kleiner wordende cirkels ronddraait. De camera van Sergei Loznitsa maakt in de zestig minuten durende documentaire Landscape een vergelijkbare ronde beweging. Het ontwakende koude boerenland gaat van links naar rechts aan ons voorbij. In eerste instantie komt slechts af en toe een verre passant in beeld. Hoe meer de camera als een kalme draaikolk verraderlijk rustig doordraait, hoe meer het lijkt alsof de mensen van het dorp door de beweging worden aangetrokken en opgezogen. Het totaalshot verandert al tollend in een constant wisselende reeks close-ups van verweerde, ongelukkig kijkende mannen- en vrouwenkoppen.

Jong en oud wacht bij de halte op een bus die misschien nooit zal komen, maar zeker te laat zal arriveren. Na elke 360 graden is hun gemompel beter te verstaan. Uit de flarden die van de gesprekken zijn op te vangen is op te maken waarom de mensen zo collectief slecht gehumeurd zijn. Ze hebben tijd zat voor conversaties over ongelukkige huwelijken, het drankmisbruik van de broodverdiener en de meest recente sterfgevallen in de familie. Op de achtergrond worden de scheldpartijen van de snelste drinkers steeds luider. Natuurlijk begint het ook nog eens onbedaarlijk heftig te sneeuwen. Naarmate de dronkenschap en de irritatie toenemen, hebben de duiven steeds meer voor hun leven te vrezen. Als de bus, o wonder, uiteindelijk toch de hoek omdraait, maken de wachtenden meer kans verdrukt of overreden te worden dan op een zitplaats. De chauffeur kijkt gelaten toe vanachter zijn stuur en steekt maar weer een sigaret op.

Wat een leven.

8/10