Wie is het genie in Genius? Is het de flamboyante schrijver Thomas Wolfe (1900-1938) of zijn kalme redacteur Maxwell Evarts Perkins (1884-1947)? Wolfe schrijft bloemrijk en wijdlopig proza en Perkins maakt daar leesbare romans van door met rood potlood in dikke manuscripten te hakken en te zagen. Genius gaat over de vriendschap tussen de twee mannen en de conflicten die uit hun samenwerking voortkomen. Om een of andere reden houdt Perkins daarbij altijd zijn hoed op.

Genius begint in crisisjaar 1929. Maxwell Perkins (Colin Firth) leest en bewerkt dagelijks manuscripten op het kantoor van uitgever Scribner in New York. Hij heeft eerder bestsellerauteurs gemaakt van Ernest Hemingway en F. Scott Fitzgerald. Met enige tegenzin neemt hij het lijvige ingezonden werk van Thomas Wolfe (Jude Law) mee naar huis. Onderweg in de trein heeft hij bij de eerste zinnen al door dat hij hier te maken heeft met een groot talent. Wolfe krijgt een contract waarna auteur en redacteur direct aan het werk gaan om tot een verkoopbaar boek te komen.

Genius (Colin Firth)

Genius geeft goed inzicht in het werk van een redacteur en hoe hij zijn schrijver dwingt tot noodzakelijke compromissen. Een van de beste scènes is die waarin Perkins Wolfe een hoofdstuk tot de essentie terug laat brengen terwijl de twee onderweg zijn naar de trein waarmee Perkins elke werkdag terug naar zijn huis buiten New York reist. De manier waarop de schrijver als gast bij de familie Perkins met vrouw Louise (Laura Linney) en de vijf dochters omgaat, geeft acteur Jude Law ruimte om zowel de sympathieke kant van zijn personage te tonen als de nare trekjes. Hij is een boeiende theatrale verhalenverteller, maar ook zelfzuchtig en nauwelijks geïnteresseerd in anderen.

Genius (Jude Law & Colin Firth)

Een ander sterk moment is als Wolfe zijn redacteur meesleept naar een jazzclub en daar uitlegt wat de overeenkomsten zijn tussen zijn schrijfstijl en de manier waarop in jazz op thema’s wordt gevarieerd en geïmproviseerd. De scènes met Aline Bernstein (Nicole Kidman), de muze van de schrijver, vond ik minder interessant omdat haar jaloezie over de relatie tussen de twee mannen een thema is dat wel vaker in biopics over schrijvers, schilders en andere kunstenaars terugkeert. F. Scott Fitzgerald (Guy Pearce) en Ernest Hemingway (Dominic West) komen er in de film bekaaid af. De enige functie van Scott Fitzgerald in het verhaal is om alvast te laten zien welke kant het op kan gaan met de relatie tussen Wolfe en Perkins.

Genius (Dominic West & Colin Firth)

Colin Firth houdt zijn spel heel sober als tegenwicht voor de extravagante acteerstijl van Jude Law. De twee houden elkaar goed in balans. Firth verraadt heel weinig emotie en geeft daarmee de kijker vroeg de gelegenheid om die emotie zelf in te vullen, bijvoorbeeld wanneer de redacteur in de trein voor het eerst geconfronteerd wordt met de poëtische teksten van Wolfe.

Wat me gedurende de film steeds meer begon te storen was de hoed van Perkins. Hij draagt hem overal; buitenshuis, in de trein, op kantoor en zelfs wanneer hij thuis aan de eettafel zit of in zijn pyjama een krantje leest. Ik kreeg sterk het vermoeden dat de man zelfs met hoed op slaapt. De permanente hoed speelt in de slotfase nog een hele kleine rol, maar het beoogde dramatische effect kon bij mij de irritatie niet meer wegnemen.

6/10