Exhibition (Joanna Hogg, 2013)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

exhibition

In Unrelated (2007) en Archipelago (2010), de vorige twee films van Joanna Hogg, stond het gezinsleven centraal. Hogg richt haar focus in Exhibition ditmaal op een kinderloos stel.

Het kunstenaarsechtpaar D en H wordt gespeeld door non-professionele acteurs Viv Albertine (bekend van de legendarische Britse meidenpunkband The Slits) en Liam Gillick (in het dagelijks leven actief als conceptueel kunstenaar). De namen D en H staan voor daughter en husband, vertelde de regisseuse in Rotterdam tijdens de Q&A na afloop van de film. D en H zijn van plan het huis te verkopen waar ze jarenlang in hebben gewoond, maar hebben veel moeite met het zetten van die stap. Het huis staat midden in Londen en beschermt het huwelijk tegen de lawaaiige stadschaos van alledag. De twee zijn vergroeid met het huis en komen niet heel vaak buiten. Door het gedeeltelijk geïsoleerde leven heeft hun relatie een wonderlijke dynamiek. De band tussen de twee is hecht, maar hun bioritmen verlopen zelden synchroon. Het is voor de kijker niet eenvoudig grip te krijgen op deze twee in zichzelf gekeerde excentrieke mensen.

Exhibition wijkt met zijn fragmentarische structuur af van Hoggs eerdere werk. Ook de modernistische woning wordt stukje bij beetje in beeld gebracht. Het is lastig een beeld te vormen van het huis als geheel. Eerst dacht ik dat het glazen filmhuis bestond uit een collage van kamers gefilmd in verschillende woningen, maar het huis blijkt echt te bestaan en ontworpen door architect James Melvin (1912–2012) aan wie de film is opgedragen.

De logica waarmee scènes op elkaar volgen doet denken aan hoe dromen van de ene situatie naar de andere verspringen. Het zal geen toeval zijn dat D haar dromen ’s nachts inspreekt op een dictafoon. Zoals in de twee eerdere films van Hogg wordt de ernstige toon enkele keren onderbroken door bevrijdende humor. Exhibition is door de losse structuur en de hoogst eigenzinnige, ondefinieerbare relatie van de twee hoofdpersonen verre van een potentiële publiekslieveling, maar mij bevalt juist de actieve rol die van de kijker wordt verwacht.

8/10