Across The Universe (Julie Taymor, 2007)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

across the universe

Je hoeft geen hekel aan The Beatles te hebben om moeite te hebben met Across The Universe. Liedjes van de Fab Four zijn de bouwstenen voor het verhaal over Jude (Jim Sturgess) uit Liverpool en zijn verblijf in de Verenigde Staten. Zijn belangrijkste doel is het vinden van zijn natuurlijke vader, maar als die klus geklaard is, ontmoet hij Lucy (Evan Rachel Wood), slaat verliefdheid toe en blijft hij hangen. Het simpele liefdesverhaal is weinig meer dan een kapstok voor een muzikale aaneenschakeling van verwijzingen naar het Amerika van eind jaren zestig.

Fabrieksarbeider Jude wil eigenlijk kunstschilder zijn en voelt zich dus thuis bij de opkomende flower power en het daarbij behorende vrije leven. Lucy is meer van het politieke soort en dan ook te vinden bij protesten tegen de oorlog in Vietnam. Vanaf de allereerste scène, met Jude eenzaam aan het strand, wordt gezongen, en zoals het hoort bij een volbloed musical wordt elke figurant betrokken bij de choreografie. Het vervelende van de film is dat regisseuse Julie Taymor het verhaal laat buigen voor de liedjes. De verbeelding van de teksten gaat voor een meeslepende vertelling. Hierdoor oogt het geheel als een verzameling videoclips.

Het repertoire van The Beatles staat centraal en niet de belevenissen van Jude en zijn vriendenkring. Een goed voorbeeld daarvan is de aanwezigheid van de Aziatische studente Prudence (T.V. Carpio). Zij wordt al zingend (I Want To Hold Your Hand) aan het begin van de film geïntroduceerd als lesbische cheerleader die een oogje heeft op een blonde klasgenoot. Ze lijkt een belangrijke speler, maar duikt daarna nog slechts enkele keren op, enkel en alleen op momenten waarop de filmmakers op geforceerde wijze een liedje een plek proberen te geven. Later in de film valt Prudence voor Lucy’s broer Max (Joe Anderson) en zijn haar lesbische gevoelens zonder opgaaf van reden volledig verdwenen. Ze verstopt zich mokkend in de kast en geeft Max aanleiding haar uit de kast te zingen met Dear Prudence (won’t you come out to play). Een verdere functie heeft Prudence niet. Haar onuitgewerkt personage is slechts voer voor een paar liedjes. Wie ze verder is, blijft onbelicht.

Veel personages worden volgens dezelfde procedure behandeld, al krijgen sommige iets meer aandacht, zoals zangeres Sadie (Dana Fuchs) en haar relatie met gitarist Jo-Jo (Martin Luther). Sadie is een kruising tussen Janis Joplin en Tina Turner en Jo-Jo een mix van Jimi Hendrix en Ike Turner. Hun persoonlijke en artistieke relatie komt onder druk te staan wanneer een manager zich met de zangeres bemoeit (twee regels tekst voor acteur James Urbaniak) en de gitarist op een zijspoor wordt gezet. Ook het verhaal van Sadie wordt uiteindelijk terzijde geschoven ten faveure van een liedje. Net als de carrière van The Beatles zien we Sadie voor het laatst optreden op een dak midden in de stad en mag Jude terug in het spotlicht voor zijn laatste smeekbede aan zijn geliefde Lucy (All You Need Is Love, vanzelfsprekend).

Across The Universe is een magical mystery tour vol opmerkelijke passanten, zoals een zingende zwerver (Joe Cocker), een zingende hippiegoeroe (Bono als Dr. Robert) en een zingende circusdirecteur (Eddie Izzard als Mr. Kite). Als ze zijn uitgezongen worden ze direct weer afgeserveerd. De film moet het duidelijk niet hebben van het verhaal, maar van een paar geïnspireerde momenten en die zijn er zeker zo af en toe, zeker als Taymor alle registers opentrekt. Mijn persoonlijke favoriet is de sequentie waarin Max wordt gekeurd voor militaire dienst. I Want You zingt Uncle Sam dreigend vanaf de posters voordat Sam in een vol ballet wordt beetgepakt door GI Joe’s en wordt vermorzeld in de raderen van het militaire complex.