A Quiet Place (John Krasinski, 2018)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Veel horrorfilms zijn bedoeld om mensen te laten schrikken. Een van de middelen die makers daarbij inzetten is geluid. Een geliefd geluidseffect is de donderslag na doodse stilte. De geoefende kijker ziet de klap meestal van verre aankomen en zal er niet snel meer van uit de bioscoopstoel vallen. De film A Quiet Place gebruikt het gevaar van geluid als uitgangspunt en weet daarbij het cliché grotendeels te vermijden.

Horrorfilms kunnen veel lawaai maken zoals tijdens het Imagine Film Festival opviel bij bijvoorbeeld Mayhem (Joe Lynch, 2017). Een wereldwijd uitgebroken virus verandert mensen in schuimbekkende agressors. Ze staan elkaar met veel fysiek geweld naar het leven, onder meer in de kantoortoren waar streber Derek Cho (Steven Yeun uit The Walking Dead) zojuist is ontslagen. Het is een verademing wanneer Derek en zijn collega Melanie (Samara Weaving) halverwege de film even uitrusten in een verlaten ruimte en de rust ook op de soundtrack kortstondig terugkeert. Het is alleen spijtig dat hun rustmoment niet strookt met de symptomen van het virus.

A Quiet Place (Emily Blunt en Millicent Simmonds)

In de horrorfilm A Quiet Place zorgt stilte op de soundtrack niet voor rust maar voor onbehagen. De familie Abbott moet noodgedwongen zo stil mogelijk hun dagelijkse leven leiden. Het is de enige manier om ruimtemonsters buiten het afgelegen huis te houden. De monsters zijn blind en heel gevoelig voor geluid. Bij de geringste doorbreking van de stilte springen ze direct uit de korenvelden en gaan ze in de aanval. Moeder Evelyn (Emily Blunt) en vader Lee (regisseur John Krasinski) hebben er alles aan gedaan om hun drie kinderen te beschermen, maar kinderen blijven kinderen en die willen tijdens hun spel wel eens de regels vergeten. De komst van een baby maakt de kans op overleven ook een stuk kleiner.

De wereld van oudste dochter Regan (Millicent Simmonds uit Wonderstruck) is nog stiller vanwege haar aangeboren doofheid. Niet kunnen horen biedt meerdere voordelen voor het script. De familie kan moeiteloos zonder geluid communiceren omdat iedereen ervaring heeft met gebarentaal. De handicap maakt de film extra spannend omdat het meisje zelf niet kan horen wanneer een verkeerde beweging voor desastreuze gevolgen zorgt. De wereld is volledig stil in de scènes waarin de film zich in het perspectief van Regan verplaatst. Wat het meisje niet kan horen, kunnen wij wel aan zien komen en dat gegeven verhoogt de suspense aanzienlijk.

Een van de grootste clichés in moderne horrorfilms is luid geluid dat wordt voortgebracht door dingen of bewegingen die in werkelijkheid helemaal geen geluid voortbrengen. Op het Imagine Film Festival werd dat cliché meermaals ingezet in onder meer de slasherkomedie Tragedy Girls (2017) en clownhorror Terrifier (2017). Als een belager op de achtergrond kort zichtbaar door het beeld sluipt is dat niet zachtjes, zoals bij sluipen gangbaar is, maar gaat de beweging gepaard met een oorverdovende knal. Stilstaande objecten maken ook een knallend geluid wanneer de camera of een personage ze stilletjes passeert. Hoe vaker dit gebeurt hoe belachelijker de film wordt.

A Quiet Place (Noah Jupe, Millicent Simmonds en John Krasinski)

A Quiet Place maakt zich ook een paar keer schuldig aan onzinnig geluid, zoals de knal die we horen wanneer twee handen tegen een raam zijn te zien of wanneer vader en zoon in het bos een stilstaande bejaarde buurman passeren. De film is spannend genoeg zonder het inzetten van explosieve geluidseffecten. Het kraken van hout of het breken van een takje kan voldoende zijn om de dodelijke monsters aan te trekken. We krijgen het al benauwd als iemand zijn adem probeert in te houden in de nabijheid van gevaar. De thriller Don’t Breathe (2016) maakte eerder met succes gebruik van de ingehouden adem als noodzakelijke overlevingstactiek.

Het is niet moeilijk om je in de Abbotts te verplaatsen. Hun inventiviteit in de strijd tegen mogelijke indringers dwingt respect af. Er is geen enkele zekerheid over hun overlevingskansen, want vanaf het begin is duidelijk dat de makers de hoofdpersonages niet per se zullen sparen. Het einde van A Quiet Place deed me overigens denken aan de manier waarop in een bekende andere sciencefictionfilm buitenaards gevaar bestreden wordt.

7/10

One thought on “A Quiet Place (John Krasinski, 2018)

  1. Ik vond zelf Don’t Breathe wel een stuk spannender, maar er ben er nog niet uit waar dat exact aan lag. Beide films zijn effectief in wat ze beogen te doen, maar bij A Quiet Place won bewondering voor de werkwijze/methode het voor mij wel van de daadwerkelijke spanning. Mede hierdoor zal mijn kijkervaring van Don’t Breathe me een stuk meer bijblijven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *