Song Kang-Ho is een acteur van wie je de naam niet onthoudt, maar wel het gezicht. Hij is bovengemiddeld goed in handen van een capabele regisseurs als Bong Joon-ho. Zo is hij onvergetelijk aandoenlijk tragikomisch als gefrustreerde detective in Joon-ho’s Memories Of Murder (2003). Zijn detectiverol in Howling mist echter elke nuance, waarschijnlijk omdat hij gecast is vanwege zijn komische talenten in een film die het niet van de humor moet hebben.
In deze thriller is Sang-Kill het cliché van de brompot die het liefst zonder sidekick opereert. Hij werkt voor de Koreaanse versie van CSI en krijgt tegen zijn zin een vrouwelijke collega (Lee Na-yeong in de rol van detective Eun-Young) als kompaan toebedeeld. Samen doen ze onderzoek naar een verdacht sterfgeval. Binnen een paar scènes verdwijnt zijn afkeer zonder duidelijke aanleiding. Het lijkt wel vaker alsof er scènes uit de film zijn gehapt. Het is bijvoorbeeld geheel onduidelijk waarom er twee mannen achter in het politiebusje van het detectivepaar aan handboeien vastzitten tijdens een avondlijke surveillance bij een nachtclub waar een drugsdealer actief is. De twee arrestanten hebben geen functie en maken de van zichzelf al drukke scène onnodig overbevolkt.
Door toedoen van meerdere afleidende ruzies en meningsverschillen tussen concurrerende collega’s in en rondom het politiebureau raakt de centrale plot te veel op de achtergrond en daarmee ook de intrige. De drukke montage van beelden, gefilmd vanuit te veel cameraposities, leidt dusdanig af dat het lastig is geïnteresseerd te blijven in de verwikkelingen. Ik heb het toch nog een uur volgehouden omdat ik best wel wilde weten waarom de mysterieuze, op een wolf lijkende hond doelgericht mensen aanvalt en dodelijk verwondt. En als die hond zo dodelijk is, waarom moet het eerste slachtoffer dan op uiterst omslachtige wijze levend verbranden?
Ik haakte uiteindelijk voortijdig af op het moment dat Eun-Young een geniale ingeving krijgt zonder dat de kijker weet wat die geniale ingeving is. We zien haar veelbetekenend opkijken en moeten de gloeilamp boven haar hoofd er zelf bij denken. Eun-Young sms’t haar inval naar het telefoontje van Sang-Kill, maar zoals vaker op deze dvd van het label Splendid verzuimt de vertaler de Koreaanse tekens in Nederlandse tekst om te zetten en heb ik geen idee wat de verzonden boodschap behelst. De ondertiteling zit ook nog eens vol foutieve werkwoordvervoegingen en de vertaler kent het verschil niet tussen ‘beter als’ en ‘beter dan’. Vervelende film, slordige uitgave.
3/10