In het niemandsland tussen de Vlaamse fabrieksblokken steken de hoogspanningsmasten uit als scheepsmasten. Aan de voeten van de masten is de woonkeet van Bettina (Lisbeth Gruwez) en elektricien Marcus (Sam Louwyck) kajuit en kantine ineen. Marcus en zijn Hongaarse gastarbeiders komen er elke werkmiddag lunchen. Buiten spijbelt dochtertje Tessa (Kimke Desart), wandelend door een mentale wereld die waarschijnlijk weidser is dan het kale industriële landschap uit de werkelijke wereld.

Even ziet het ernaar uit dat Marcus’ gebrek aan diploma’s een streep zet door zijn trouwplannen met Bettina, maar het compagnonschap met de stille Szabolcs (Zoltán Miklós Hajdu, uiterlijk gezien de Hongaarse Jeremy Davies) lijkt toch een solide basis voor het aanstaande huwelijk. De personages worden binnen het frame en in het landschap tot minuscule proporties teruggebracht. Er schuilt gevaar in de hen omringende leegte, een gevaar dat niet eenvoudig valt af te zweren. Aan het eind van de dag glipt de zon gezwind onder de horizon. Het gouden uur, wanneer het licht tussen de wolken op zijn warmst oranje is, krijgt nauwelijks kans bij zo’n onverhoeds vallende duisternis.

Lost Persons Area bevat uitstekend spel van alle betrokkenen, zeker van de naturelle Desart. Het soms moeilijk verstaanbare, niet ondertitelde Vlaams blijkt geen belemmering voor het volgen van de gebeurtenissen.

7/10