Afgelopen zondag was de kachel stuk in bioscoop De Uitkijk aan de Amsterdamse Prinsengracht. Als je op tijd binnenkwam, kon je bij de ingang een deken pakken om de benen warm te houden. De kou paste uitstekend bij het heuvellandschap van Algerije in Des Hommes Et Des Dieux.

Het vredige leven van de monniken in hun bescheiden abdij, heel beheerst verbeeld in de openingsfase van de film, wordt bedreigd door het naderende fundamentalisme. Overste Christian (Lambert Wilson) probeert weerwoord te geven, maar zijn kennis van de Koran is geen garantie dat hij en zijn mannen ongemoeid gelaten zullen worden door de gewapende baardmannen.

In het slotgedeelte, tijdens een laatste avonddronk, komt de camera steeds dichter bij de gezichten van de acht monniken. De zwijgende close-ups vertonen overeenkomst met de markante koppen van de monniken in La Passion De Jeanne d’Arc van Carl Theodor Dreyer uit 1928. In dat zwijgende meesterwerk bepalen de monniken het lot van een ander, terwijl de acht mannen in Des Hommes Et Des Dieux hun eigen lot overdenken en daar vrede mee lijken te hebben.

9/10