Bij tijd en wijle heeft Route Irish meer weg van een matige maffiafilm, dan een geëngageerde thriller.

De zoektocht van Fergus (met veel consumptie vertolkt door Mark Womack) uit Liverpool, naar de ware toedracht van de dood in Irak van zijn beste vriend Frankie, heeft een doorzichtig plot dat voornamelijk in lange discussies wordt ontrafeld. Het merendeel van de tijd moeten acteurs reageren, op wat ze te horen krijgen of wat ze zien op videobeelden vanaf mobiele telefoons. Veel communicatie vindt plaats via telefoon en Skype.

De zogenaamde spontane acteerstijl, die Ken Loach toestaat in al zijn werk, geeft de acteurs alle ruimte flink realistisch te vloeken. Naarmate de dialogen voor de kijker steeds minder relevante informatie bevatten, begint het terugkerende vloekwerk op de lachspieren te werken. F### no, it wasn’t f###ing Nelson. He was in f###ing Afghanistan. And it couldn’t have been f###ing driver Mad Max, because he was f###ing dead. For f###’s sake.

Het enige dat bij Route Irish van het doek afspat is speeksel.

3/10