Point Blank (À Bout Portant) (Fred Cavayé, 2010)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

portant

Wanneer ziekenhuisverpleger-in-opleiding Samuel (Gilles Lellouche) adrenaline injecteert bij Hugo (Roschdy Zem), weet je ongeveer hoe die zich moet voelen. De adrenaline is namelijk bij de kijker op dat moment al geruime tijd op een gevaarlijk hoog niveau.

Point Blank (geen remake van de klassieker van John Boorman uit 1967!) begint bij een nachtelijke achtervolging en trapt pas vlak voor de eindtitels op de rem. De hoofdrolspelers rennen langer en harder dan Dustin Hoffman in Marathon Man.

Samuel is de verkeerde man, op de verkeerde plaats, op het verkeerde moment en hij heeft een scherpe deadline om zijn hoogzwangere vrouw te redden uit handen van ontvoerders. Hij wordt opgejaagd door criminelen en onbetrouwbare agenten en laat een bloederig spoor na.

Het tempo ligt zo hoog, dat er nauwelijks mogelijkheid is stil te staan bij plotgaten en onwaarschijnlijkheden. Pas tijdens het poetsen van de tanden, ’s avonds vlak voor het slapen gaan, weet je zeker wat aan de plot niet klopt, maar dan, zou Hitchcock zeggen, is het al te laat.

7/10