Facebooktwitterpinterestlinkedin
Inch’Allah

Inch’Allah

Inch’Allah gaat over de aanloop tot een terroristische daad, The Repentant over de nasleep.

Inch’Allah (Anaïs Barbeau-Lavalette, 2012) is een overduidelijke coproductie met onder meer Franse en Canadese financiers, wat tot gevolg heeft dat de hoofdrol moet worden gespeeld door een Franstalige Canadese actrice terwijl het verhaal zich voornamelijk afspeelt in een Palestijnse gemeenschap. Het voordeel van de Canadese Chloé (Evelyne Brochu) is dat haar personage als buitenstaander aankijkt tegen de problemen tussen Palestijnen en Israëlieten, ongeveer zoals veel filmkijkers tegen de situatie aankijken. We kunnen ons eenvoudig met haar identificeren.

Chloé’s rol als tussenpersoon heeft ook nadelige gevolgen, want door haar hoofdrol zijn de personen om wie het werkelijk draait bijfiguren geworden. De aanwezigheid van Chloé biedt een veilige afstand tussen onderwerp en bioscooppubliek. Ze is als het ware onze ontsnappingsclausule. The Repentant (Merzak Allouache, 2012) is de betere film van de twee omdat voormalig Algerijnse terrorist Rachid (Nabil Asli) wel een van de belangrijkste personages is en er geen ontsnapping aan zijn complexe leven mogelijk is.

The Repentant

The Repentant

We zien Rachid tijdens de openingstitels angstig wegrennen door een kale vlakte. Af en toe kijkt hij achterom richting een onzichtbaar gevaar. Hij keert terug naar zijn ouderlijk dorp en geeft zich als spijtoptant aan bij de politie. De jonge man wordt niet gearresteerd vanwege een amnestiewet, maar hij moet wel oppassen voor de wraak van dorpsgenoten. Bij zijn ouders blijven is te gevaarlijk en in de dichtstbijzijnde stad worden zijn handelingen wantrouwend in de gaten gehouden.

Rachid krijgt een baantje als barman en moet vanaf zijn werkplek in opdracht van de politiechef opletten of andere terroristen zich in de buurt begeven. Hij heeft zichzelf echter een andere opdracht gesteld en klopt aan bij een apotheker voor wie hij een belangrijke mededeling heeft. Door de aandacht te focussen op een beperkt aantal personages gaat The Repentant veel rechter dan Inch’Allah op zijn weinig vrolijk makende doel af, zonder franje of afleidende privékwesties van buitenstaanders die het centrale thema in de weg kunnen zitten. Het verhaal is net zo dor als het landschap.

Inch’Allah 5/10 | The Repentant 7/10