06/28/13

Underground (Anthony Asquith, 1928)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

underground1928

De metro wordt in films zelden gebruikt als decor voor opbloeiende liefdes. De ondergrondse locatie is vanwege het donkere, claustrofobische karakter ongeschikt voor romantiek. In de wandelgangen en tunnels, op de sporen, perrons en stations worden monsters geboren (Possession, 1981), slaan weerwolven toe (An American Werewolf In London, 1981), bevechten weerwolven en vampiers hun conflicten (Underworld, 2003), duwt een psychoot nietsvermoedende passagiers voor een binnenrijdend treinstel (Kontroll, 2003), waart een massamoordende griezel door kruipruimtes (Creep, 2004), blijkt een van de eindstations ’s nachts veranderd in een abattoir (The Midnight Meat Train, 2008) en is er geen veilig heenkomen in geval van een buitenaardse aanval (Cloverfield, 2008). Voor een ondergrondse idylle moeten we helemaal terug naar 1928, naar Underground van regisseur Anthony Asquith (1902-1968), onlangs in gerestaureerde versie uitgebracht door het British Film Institute. Continue reading

06/27/13

Disconnect (Henry Alex Rubin, 2012)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

Disconnect 2

Disconnect trapt in dramaturgische vallen die in 2004 zijn gelegd door het drammerige drama Crash (Paul Haggis, 2004). De hoofdpersonages verrichten allemaal onnodig domme handelingen die uitmonden in een pathetische, in tergend langzame slow motion afgespeelde climax. Aan het slot heeft iedereen een wijze les geleerd en het leven verbeterd, mits ze niet buiten bewustzijn aan een infuus liggen. Continue reading

06/26/13

For Love’s Sake (Takashi Miike, 2012)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

forlove

Op een paar uitzonderingen na slaat Takashi Miike de plank de laatste jaren behoorlijk mis, voor zover is te oordelen, want het valt niet mee het oeuvre van de notoire veelfilmer bij te benen. Van wat ik gezien heb maken alleen 13 Assassins (2010) en Hara-kiri: Death Of A Samurai (2011) een bevlogen indruk. Een van Takashi’s leukste films is de doldwaze horrormusical The Happiness Of The Katakuris uit 2001 (zie de trailer). Toen ik hoorde dat For Love’s Sake ook een musical is, keek ik deze maand met extra interesse uit naar de Blu-ray/DVD-uitgave op het Britse label Third Window Films. Continue reading

06/23/13

Only God Forgives (Nicolas Winding Refn, 2013)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

onlygod

Only God Forgives is opgedragen aan de Chileens/Franse cultregisseur Alejandro Jodorowsky. Het excessieve, bloederige geweld kent zijn gelijke in Jodorowsky’s El Topo uit 1975. In de eerste helft van die film ziet het titelpersonage het als zijn goddelijke taak wraak te nemen op de mannen die een heel dorp hebben uitgemoord. De film van Refn kent meerdere wraakengelen. Continue reading

06/17/13

Die Wand (Julian Pölsler, 2012)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

diewand

Boekverfilming Die Wand is geconstrueerd als een raamvertelling over een naamloos hoofdpersonage  dat leeft opgesloten achter een mysterieuze onzichtbare muur. De vrouw praat het hele verhaal in voice-over aan elkaar, terwijl ze in een afgelegen houten berghuis in haar notitieboek schrijft. Ze vertelt wat we al zien en wat we gaan zien. De filmbeelden dienen slechts ter illustratie. Continue reading

06/14/13

Before Midnight (Richard Linklater, 2013)

Facebooktwitterpinterestlinkedin

beforemidnight

De trilogie Before Sunrise (1995), Before Sunset (2004) en Before Midnight (2013) is zo bijzonder, omdat twee acteurs sinds 1995 dezelfde personages spelen en wij als kijker in hetzelfde tempo met ze opgroeien. Dat is het leukst voor wie de serie vanaf de eerste film volgt. De vaste kijker wordt in hetzelfde tempo oud als de acteurs. Trouwe volgers van soapseries zullen het gevoel herkennen. Continue reading